Letters to GOD!!!

Γράμμα στο Θεό.
Ποιο από όλους; Όλους!!!
Σήμερα κατάφερα να δω μετά από την συμβολή διαφόρων κουτιών από χαρτομάντιλα την ιστορία του Tyler, ενός παιδιού που είχε καρκίνο και ήταν μόλις 10 ετών. (Ταινία «Letter to God»).
Δεν βρήκα το κουράγιο να ψάξω στο διαδίκτυο για να δω αν αυτή η ιστορία είναι αληθινή. Αυτό που ξέρω στα σίγουρα όμως είναι πως εκεί έξω υπάρχουν χιλιάδες παιδιά και έφηβοι που αγωνίζονται καθημερινά να ζήσουν ακόμη μια μέρα, ακόμη μια στιγμή χαράς και λύπης σε ένα.
Αυτό που με συγκίνησε πιο πολύ από όλα, ήταν το κουράγιο του Tyler στο να στηρίζει πιο πολύ εκείνος τους γύρω του από ότι αυτοί εκείνον. Με το να γράφει καθημερινά γράμματα στο Θεό κατάφερε να δώσει κουράγιο σε όλους αυτούς τους ανθρώπους να ζήσουν μετά που αυτός δεν θα ήταν πλέον ανάμεσά τους.
Μακάρι να μπορούσαμε όλοι να δώσουμε αυτή τη δύναμη στους γύρω μας. Εμείς που τα έχουμε όλα, τα αυτοκίνητα, τα ταξίδια, τα λεφτά, την δουλειά, τα χέρια, τα πόδια μας, τους φίλους μας το εξασφαλισμένο μας αύριο…
Δεν είναι ανάγκη να πιστεύεις σε κάποιον Θεό, δεν είναι ανάγκη να του δόσεις όνομα, φτάνει να πιστεύεις στην δύναμη της θέλησης. Στη δύναμη που σε κάνει να περπατάς, να νιώθεις, να προχωράς, να πέφτεις, να σηκώνεσαι, να χαμογελάς. Στην δύναμη που σε κάνει να ζεις.
Μήπως είναι καιρός να αρχίσουμε όλοι να βλέπουμε πιο πέρα από την εγωιστική μας ζωή; Μήπως είναι καιρός να αρχίσουμε να κάνουμε όλοι ένα βήμα στο να βοηθούμε τους ανθρώπους που βρίσκουμε στο δρόμο μας και όχι απλά να λυπόμαστε για μόνο 10 λεπτά; Να αρχίσουμε πραγματικά να ακούμε αυτά τα παιδιά; Να βλέπουμε στα μάτια τους την αγάπη και την ανάγκη για κάτι αληθινό και ζωντανό;
Μήπως είναι απλά καιρός να αρχίσουμε να γινόμαστε επιτέλους ΑΝΘΡΩΠΟΙ;;;;;;
Μήπως είναι καιρός να αρχίσω να μην τα γράφω απλά όλα αυτά αλλά να τα κάνω πράξη;
Σήκω και εσύ μαζί μου… πάμε!!!