Πάνε μέρες τώρα που προσπαθώ να χαλαρώσω και να σκεφτώ αλλά όλες μου οι προσπάθειες είναι μάταιες. Δεν αντέχω άλλο σε αυτή τη «Βάρβαρη» χώρα… θέλω να δραπετεύσω… θέλω να διακτινιστώ σε κάτι καλύτερο σε κάτι πιο όμορφο… Θα ήθελα να βρισκόμουνα στο Θιβέτ, στην ηρεμία… να μάθω να διαλογίζομαι, να σέβομαι κάθε ζωντανό οργανισμό, να τρώω διάφορα φυτά και ρίζες και όχι να σουβλίζω αρνιά και να ψήνω γαλοπούλες… Θέλω επιτέλους να εναρμονιστώ με το σύμπαν, να μάθω να εκτιμώ τα μικρά και όχι να ονειρεύομαι παλάτια… κουράστηκα να ακούω ανθρώπους να μιλούν για χρήμα, να κουτσομπολεύουν τις πράξεις των άλλων χωρίς να έχουν την παραμικρή ιδέα των αποτελεσμάτων των δικών τους πράξεων… κουράστηκα να μαθαίνω τα κουτσομπολιά πίσω από την πλάτη μου από διάφορους αργόσχολους που δεν έχουν ζωή και ασχολούνται με αυτές των άλλων. Θέλω να μην ακούω πια για την τσάντα που αγόρασε η τάδε και τα παπούτσια της άλλης, δεν θέλω να ξανακούσω «μα πως ντύθηκες έτσι, έχουμε Χριστουγεννιάτικο πάρτι σήμερα και εσύ είσαι λες και μόλις ήρθες από τους αγρούς». Ναι ρε μόλις ήρθα από τους αγρούς, αλλά ήρθα «μοσχομυρισμένη» και ντυμένη, σκέφτηκες να ερχόμουνα γυμνή;;;;;; Τι λες; Θα σε σόκαρε περισσότερο;
Πότε θα καταλάβεις επιτέλους ότι δεν με ενδιαφέρει αν ο Elton John απέκτησε παιδάκι; Γιατί το κατακρίνεις; Επειδή είναι ομοφυλόφιλος; Αυτό συνεπάγεται ότι δεν είναι άνθρωπος, ότι δεν έχει αισθήματα, ότι δεν ξέρει να αγαπά, ότι δεν ξέρει να προσφέρει; Και εσύ κυρά μου που γεννήθηκες στην Κάτω-Ακουρδάλια της Πάφου και νομίζεις ότι είσαι η καλύτερη μάνα στον κόσμο μπορείς να μου πεις ότι είχες ιδέα από την αρχή πώς να μεγαλώσεις τα παιδιά σου; Εσύ δεν έκανες λάθη; Πεθαίνουν κάθε μέρα σε αυτό τον γαμημένο πλανήτη χιλιάδες παιδάκια από πείνα, έδωσες ποτέ σου χρήματα για να εμβολιαστούν αυτά τα παιδιά; Προσπάθησες μια φορά στην ζωή σου να φύγεις από το χωριό σου και αντί να κάνεις διακοπές στο Παρίσι να πας στην Αφρική να δεις πως ζει ο κόσμος; Χιλιάδες παιδιά κακοποιούνται καθημερινά από τους γονείς τους και από τα ορφανοτροφεία που τα έριξαν κάποιοι ανεγκέφαλοι, έκανες κάτι γι’ αυτά τα παιδιά; Μεγάλωσες τα παιδιά σου σωστά; Και μου απαντά «ΜΑΛΙΣΤΑ, τους έδωσα αξίες»!!!! Οι αξίες κυρά μου δεν είναι η τσάντα D&G που αγόρασε η κόρη σου για να βγουν τα μάτια της κολλητής της έξω, ούτε αν έχει παντρευτεί το «χρυσορυχείο». Αξίες είναι να τους μάθεις να αγαπούν, να λεν ευχαριστώ, να μοιράζονται, να συμπονούν τους γύρω τους, να εκτιμούν κάθε μέρα αυτό που τους προσφέρεται….
ΣΑΣ ΒΑΡΕΘΗΚΑ….. ΜΕ ΚΟΥΡΑΣΑΤΕ…. ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ
Γιατί σε αυτή την χώρα δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε τον ψυχικό κόσμο του άλλου; Γιατί δεν μπορούμε να ασχοληθούμε με τις καλές τους πράξεις; Γιατί δεν μετράμε τους «ανθρώπους» με την αγάπη που προσφέρουν απλόχερα και όχι με το τι φόρεσαν και πως κάθισαν; GET A LIFEEEEEEEEEEEE
Είναι στιγμές που νιώθω πως η ζωή μου δεν έχει νόημα, τα έχω όλα και όμως δεν έχω τίποτα. Δεν είναι δυνατόν να είμαι περιτριγυρισμένη από «φίλους», (που υποτίθεται ότι εγώ τους διάλεξα, ΤΡΟΜΑΡΑ μου) και να νιώθω ότι δεν έχω τίποτα κοινό μαζί τους… δεν μπορώ να καταλάβω τι γίνεται, είναι λες και κάποιος απήγαγε τον εαυτό μου και έμεινε πίσω ένα κομμάτι απλά για να μου θυμίζει ότι κάποτε υπήρξα σε αυτό το σώμα. Θέλω να ασχοληθώ με κάτι που θα γεμίσει την καρδιά μου, που θα φέρει το χαμόγελο στα χείλη μου, αυτό το χαμόγελο της ικανοποίησης, της αγάπης, του σεβασμού…. Αισθήματα που δεν υπάρχουν πια… αισθήματα που χάθηκαν, που έμειναν κρυμμένα σε ένα σπήλαιο…. Ποιο Χριστό, πια Παναγιά μου λέτε; Είμαστε όλοι για κλάματα…
Δεν ξέρω αν θα επιστρέψω από Ισπανία, αλλά αν επιστρέψω σίγουρα θα ξαναφύγω, και αυτή την φορά μόνιμα… να ξαναρχίσω από την αρχή, κάτι καινούργιο, κάτι με ουσία, κάτι πραγματικά όμορφο…. Θέλω να βρω εκείνο το κομμάτι της ψυχής μου που μόνη μου άφη0α να χαθεί… εγώ η ίδια το λεηλάτησα ….
ΕΙΜΑΙ ΚΤΗΝΟΣ… ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ
